W roku 2003 przypadła sześćdziesiąta rocznica wysiedlenia ludności Zamojszczyzny z obszaru, który w planach hitlerowskiej III Rzeszy przeznaczony był dla osadnictwa niemieckiego.
Sposób przeprowadzenia tej akcji, metody i precyzja świadczą o niespotykanej, wyrafinowanej i wrogiej polityce okupanta wobec ludności polskiej. Grabowiec i okolice były w centrum tego zbrodniczego przedsięwzięcia.
Ukazanie się Studiów z Dziejów Grabowca przypomni trudne dzieje regionu i całej Zamojszczyzny w okresie II wojny światowej.
Tom zawiera trzy odrębne części opracowane przez trzech autorów Józef Kusa Księgi miejskie Grabowca (1643-1811), Bolesława Czaty Relacje z okresu II wojny światowej 1939-1945, Elżbiety Widymy Słownik pojęć z zakresu gwary lokalnej.
Szczególną uwagę należy zwrócić na Relacje z okresu II wojny światowej. Stanowią one świadectwo odtworzone przez uczestnika zdarzeń, człowieka w zaawansowanym wieku, który będąc w obozie koncentracyjnym, razem z innymi więźniami składał przyrzeczenie, że jeżeli przeżyje gehennę, to opisze ją dla potomnych. Bolesław Czata przyrzeczenia dotrzymał, zastrzegając się wielokrotnie, że przeżyta wielka tragedia, śmierć bliskich, poniżenie osoby ludzkiej, głód nie były czasem straconym. Mówi też o wzajemnym przebaczeniu po obu stronach walczących „gdyż Ci, co nie dane im było przeżyć tej okrutnej wojny, zapewne już sobie przebaczyli”.
Relacje stanowią swoisty dokument, który przypomina trudne dzieje regionu i całej Zamojszczyzny.
Słowa uznania należą się Towarzystwu Przyjaciół Grabowca za pielęgnowanie historii regionu.
Odson: 135595
|
|
Twoim zdaniem